Η υδροξείδιο του νατρίου, αλλιώς γνωστό ως Καυστική Σόδα, είναι μια ανόργανη ένωση με χημικό τύπο NaOH. Ονομάζεται καυστική σόδα επειδή είναι εξαιρετικά διαβρωτική στη φύση. Διατίθεται σε πολλές μορφές στη βιομηχανία, και οι πιο κοινές μορφές είναι οι νιφάδες καυστικής σόδας και οι πέρλες καυστικής σόδας. Αυτό το προϊόν έχει πολλές βιομηχανικές εφαρμογές, αλλά είναι εξαιρετικά αντιδραστικό, οπότε πρέπει να χρησιμοποιείται προσεκτικά, αλλιώς μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό του δέρματος.
Η Καυστική Σόδα είναι μια ισχυρή βάση με ευρύ φάσμα εφαρμογών σε διάφορες βιομηχανίες.
Παγκοσμίως, οι κύριοι χρήστες της καυστικής σόδας είναι η βιομηχανία αλουμινίου, η βιομηχανία χαρτιού και κυτταρίνης και η χημική βιομηχανία. Οι κύριες εφαρμογές είναι η επεξεργασία και η καθαρισμός του νερού, ως καθαριστικό μέσο, ή για ένα ευρύ φάσμα χρήσεων στη χημική βιομηχανία, όπως η παραγωγή αμύλου ή για την αποθείωση στη βιομηχανία πετροχημικών.
Το Υδροχλωρικό Οξύ είναι ένα διαβρωτικό, ισχυρό ανόργανο οξύ με πολλές βιομηχανικές χρήσεις. Είναι μια άχρωμη, έντονα πικρή διάλυση χλωριούχου υδρογόνου (HCl) σε νερό, η οποία όταν αντιδρά με μια οργανική βάση σχηματίζει ένα υδροχλωρικό άλας.
Με την κύρια παραγωγή να ξεκινά κατά τη Βιομηχανική Επανάσταση, το υδροχλωρικό οξύ χρησιμοποιείται στη χημική βιομηχανία ως χημικός αντιδραστήρας στην μαζική παραγωγή βινυλίου χλωρίου για πλαστικό PVC, και MDI/TDI για πολυουρεθάνη. Έχει πολλές μικρότερες εφαρμογές, συμπεριλαμβανομένου του καθαρισμού νοικοκυριών, της παραγωγής ζελατίνης και άλλων προσθέτων τροφίμων, της αποσκλήρυνσης και της επεξεργασίας δέρματος. Περίπου 20 εκατομμύρια τόνοι υδροχλωρικού οξέος παράγονται παγκοσμίως ετησίως. Επίσης, βρίσκεται φυσικά στο γαστρικό οξύ.
Οι ξυλένιοι παράγονται με διάφορες διαδικασίες. Όταν βρίσκονται σε διυλιστήρια, οι κοπές πετρελαίου εισέρχονται στις μονάδες αναμόρφωσης, όπου οι αρωματικές ενώσεις αποτελούν μεγάλο ποσοστό του εκροής υλικού. Η διαχωριστική αυτή ροή σε συστατικά της αντιπροσωπεύει πάνω από το 70 τοις εκατό της παγκόσμιας προσφοράς ξυλενίου. Επίσης, στη διαδικασία ατμοσπασίματος στις μονάδες ολεφινών, παράγεται κάποια ποσότητα Μεικτού Ξυλενίου. Επιπλέον, η δυσανάλογη μετατροπή του τολουένιου σε βενζόλιο και ξυλένιο και η επεξεργασία της πυρόλυσης βενζίνης είναι επίσης διαφορετικοί τρόποι παραγωγής Μεικτού Ξυλενίου.
Τα μεικτά ξυλένια είναι το δεύτερο πιο σημαντικό αρωματικό προϊόν όσον αφορά την παγκόσμια κατανάλωση για χημική παραγωγή, κατατάσσονται πίσω από το βενζόλιο και μπροστά από το τολουένιο. Τα μεικτά ξυλένια αναφέρονται στο ισοζύγιο μείγμα τεσσάρων ισομερών με τον ίδιο χημικό τύπο C8H10. Οι ισομερείς κατά σειρά φυσικής εμφάνισης είναι το μετα-ξυλένιο, το ορτο-ξυλένιο, το παρα-ξυλένιο και το αιθυλοβενζόλιο.
Το τολουόλιο είναι μια υγρή χημική ένωση που χρησιμοποιείται στην παραγωγή πολλών εμπορικών προϊόντων, συμπεριλαμβανομένων των χρωμάτων και των κολλών.
Άχρωμο και αδιάλυτο στο νερό, το τολουόλιο μπορεί να είναι επικίνδυνο όταν οι αναθυμιάσεις του εισπνέονται, προκαλώντας νευρολογική βλάβη και δηλητηρίαση. Για αυτό το λόγο, το τολουόλιο μερικές φορές κακοποιείται ως εισπνεόμενο ναρκωτικό. Άτομα που χρησιμοποιούν συχνά χρώματα και διαλύτες, όπως εκείνοι που εργάζονται επαγγελματικά με τέτοια προϊόντα, φορούν μάσκες προσώπου προκειμένου να ελαχιστοποιήσουν την εισπνοή τολουολίου.
Πέρα από τις χρήσεις του, ωστόσο, η χημική δομή του τολουολίου είναι αρκετά ενδιαφέρουσα από μόνη της.
Η ανάπτυξη της ζήτησης για τολουόλιο στην Ευρώπη αναμένεται να είναι θετική αλλά χαμηλή, με ρυθμό μικρότερο από το ΑΕΠ. Η ζήτηση θα ενισχυθεί το 2009 μετά την έναρξη λειτουργίας της νέας μονάδας TDP της ExxonMobil στο Ρότερνταμ, Ολλανδία.
Οι διισοκυανίτες είναι μια οικογένεια χημικών δομικών στοιχείων που χρησιμοποιούνται κυρίως για την παραγωγή προϊόντων πολυουρεθάνης, όπως σκληρές και ευέλικτες αφροί, επισ coatings, κόλλες, σφραγιστικά και ελαστομερή. Πολλά από τα προϊόντα που βασιζόμαστε καθημερινά είναι πιο ασφαλή και άνετα χάρη στη χρήση πολυουρεθάνης που καθίσταται δυνατή από τους διισοκυανίτες.
Η χημεία της πολυουρεθάνης είναι περίπλοκη, αλλά τα βασικά είναι σχετικά εύκολα κατανοητά. Οι πολυουρεθάνες παράγονται συνδυάζοντας διισοκυανίτες με πολυόλες και άλλες χημικές προσθήκες. Επειδή μπορεί να χρησιμοποιηθεί μια ποικιλία διισοκυανιτών και ένα ευρύ φάσμα πολυόλων για την παραγωγή πολυουρεθάνης και η ταχύτητα της αντίδρασης μπορεί να ρυθμιστεί, μπορεί να παραχθεί ένα ευρύ φάσμα υλικών για να καλύψει συγκεκριμένες ανάγκες εφαρμογής. Οι διισοκυανίτες είναι σημαντικοί στην παραγωγή αμέτρητων προϊόντων, ιδιαίτερα στις βιομηχανίες μεταφορών και κατασκευών.
Ο TDI χρησιμοποιείται κυρίως στην παραγωγή ευέλικτων αφρών.